Iedere ruiter wilt het beste voor zijn paard. Als dressuurruiter zijn we bijna iedere dag bezig om beter te worden, een betere combinatie te worden met ons paard en nieuwe dingen te leren. Hoe hoger we komen qua niveau, hoe meer blessures er op de loer liggen. Dus hoe kunnen we nu het beste daarmee omgaan?
Het lijkt altijd alsof het alleen maar bij jou gebeurt. Je hebt het weekend wedstrijd en je haalt je paard met een dik been uit zijn stal. Helaas pindakaas, daar gaat je wedstrijd. Je hoopt dat het misschien een kleine hoefzweer is, maar negen van de tien keer is het toch iets anders. Het hoeft maar een “kleine” peesblessure te zijn, maar je ligt er gauw toch weer een paar maanden uit.
Ik heb het zelf al te vaak meegemaakt met verschillende paarden. En in de loop der jaren probeer ik dan steeds meer rekening te houden hoe je ieder paard optimaal kan trainen. Dat verschilt namelijk ook erg per paard. Sommige paarden trekken het simpelweg niet als ze twee dagen achter elkaar zwaar getraind worden, dus dan weet ik dat de dag erna even rustig aan moet doen of ze bijvoorbeeld even moet longeren.
Ook wanneer ik met paarden ga lessen, zorg ik dat ik de dag erna heel rustig wat loswerk en vooral veel stap op zowel harde als zachte bodem om het lichaam weer even wat rust te geven.
Het is ook wel algemeen bekend dat steeds harder trainen richting een wedstrijd niet veel nut heeft. Zelf zorg ik ervoor dat ze aan het begin van de week klaar zijn voor de wedstrijd. Hooguit meestal 2/3 dagen van te voren nog een keer een zwaardere training hebben en daarna zorg ik dat ze vooral soepel en aan de hulpen blijven staan.
